- küləkli-qarlı
- sif. Həm külək əsən, həm də qar yağan. Küləkli-qarlı gün. Küləkliqarlı hava.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
boranlı — sif. Küləkli qar və ya yağışlı; bərk küləkli, qasırğalı. Boranlı hava. Boranlı qış günü. – Duman gəldi, azdım mən də yolumu; Çiskinli, boranlı çöllərdə qaldım. Aşıq Kərəm. Payız çatanda axıra boranlı, qarlı qış yetər. A. S.. Boranlı qış gecəsi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qar — is. Qışda müxtəlif şəkillərdə, ən çox ulduz şəklində yağan və hər tərəfi örtən donmuş ağappaq su kristalcıqları. Qar yağır. Yumşaq qar. Sulu qar. Qar kimi ağ. Qar yığını. – Qar yerin yorğanıdır. (Ata. sözü). Göyün üzünü qar havasına məxsus bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çovğunlu — sif. 1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə. – Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S. H.. . . Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y. Əzimzadə. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətli — sif. Cürətli, igid, ürəkli, qoçaq. Taqət kəsən qarlı külək gərçi davam edirdi; Cəsarətli Əhməd lakin qeyrət ilə gedirdi. A. S.. Yaşar cəsarətli olmağa çalışdı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti